Ahaa, dus zo zit het..
Op 4 mei deed ik voor het eerst mee aan een heuse poetry slam. Ik werd er dan ook meteen na de eerste ronde uitgeslammed, maar dat mocht niet baten, want ik had toch een leuke avond. Nu kreeg ik enkele dagen terug een e-mail van de organisatie met een verslag van de avond. Daarin vond ik onder andere een wat uitgebreidere uitleg van wat de jury van mij vond: (meer…)
U-slam en ik slamde mee (en mis)
Vanavond stond ik in de Bastaard in Utrecht met trllende ledematen voor te dragen. Ik deed voor het eerst mee aan een poëzie-slam.
Resultaat: na een ronde eruit. Salaris: drie gratis drankjes en goede geprekken. Kosten: twee betaalde drankjes & een vleugje eer.
Je verlies omarmen met een glimlach is ook een vorm van winnen.
Meer woorden meer kleuren
Het was zonnig, we zaten op klapstoeltjes naar elkaars dichtwerk te luisteren in de vroege zon van april. Af en toe kwam er een boot voorbij, soms met luide muziek, soms met lichtelijk verbaasd opkijkend spontaan en tijdelijk publiek. Het was zondag 24 april en deed ik mee aan Meer woorden meer kleuren in de Kargadoor in Utrecht.
Guido’s Smoelenboek Poëzie 2010
Alle gedichten en gedachtenkrabbels die ik in 2010 op Facebook heb gepost, heb ik gebundeld in een digitale minibundel. Astu!
Fijne feestdagen!
—
wat is de zin van sneeuw?
is het een schaapachtige poging van God, om de mensheid wit te wassen?
een witte variant op hagelslag, lekker mossig op je beschuitje in de morgen?
een poging van het heelal om er een grote ijsbeer van te maken?je moet de vlokken beleven
niet als een sneeuwstorm
aan dwarrelende gedachten
die smelten
in je hardgekookte hersenpanmaar als een witte schreeuw om aandacht
van de sneeuwpanter spelend met vlokken
in de wolkenspinnend het nieuwe jaar in
zo licht kan het zijn
—
… en een kerstcadeau: digitale mini-dichtbundel van 2010!
Een pad naar waar?
—
flitsen flitsen voorbij
ondefinieerbare streepjes licht op asfalt
als je niet al wist wat je zag
Verdwaald
—-
—-
onafgebroken struikelend over afgebroken
schors zo hard als het hout schuurt tegen
je knieval op het ontwortelde pad van je dromenhuilende wolven doen je krokodillentranen
niet temmen en slangenkuilen zie je niet
door de nevelige druppels die biggelen om wat je mist
Te drogen
—
opgetrokken uit tere deeltjes vocht
te drogen gehangen in de adem van de zon
zoek ik klavertjes vieren mijn hart, groen als gras
ziet door de bomen zijn weg niet meer
en vraagtwie is het
die mij mist?
—
Spiegelbeeld
—
je spiegelbeeld is niet meer het mijne
van z’n voetstuk gevallen, doodleuk als door
vissende katten gebrokenen scherven brengen geen geluk
Stralende dag
—
een spin spint op het roze behang
een kraan druppelt steen op mijn gedachten
aan een verse kop koffie, gemalen slaapsymptomen
en stroomstootjes zonik kom stralend de dag door
