Zondag 29 januari: optreden in Zeist
Komende zondag lees ik voor uit eigen werk. Taalpodium, de vereniging voor schrijvers en dichters waar ik lid van ben, heeft mij gevraagd om wat gaten in de lucht te dichten en ik ga mijn woorden daarvoor gebruiken. Hieronder wie, wat, waar, wanneer en in veel mindere mate waarom.
Het zoomen van bijen en andere muziek (Sziget)
Lieve kijkbuiskinderen,
Ik heb op Sziget vertoeft. Jawel, 12 podia, 13 katers. Maar eigenlijk vooral veel thee, zon, fruitshakes, gespitste rode oortjes, gebroken tentstokken en een Donau aan nachtelijke (vieze) dansjes. En hoewel dit alles mij vrij druk bezig hield, heb ik toch nog wat tijd in het hol van de pen gespendeerd, terwijl ik de Hongaarse hittebol de woorden in mijn schrift liet branden. (Een heel gedoe met vergrootglazen en de geur van verbrand papier.)
Dus presenteer ik jullie bij deze enkele lovende woorden over een van de eerste bands die ik daar zag op het pitoreske eiland Óbuda in Budapest: de Maccabees.
—
Bijen van Mekkaje neemt een loopje langs
toonladders
alsof het grassprieten zijn
kietelend tussen je tenen en
gitaarpendalen
zo doe je een hoop stof opwaaien
tussen onze ogen
die opengaan
als het paars tussen het groen
je nestelt je
en maalt niet om wat
nectar meer of minder—
En enkele kiekjes van al het eilandplezier:
- Sziget bij zonlicht.
- Vrienden in het gras.
- Ik heb aanhang!
- Ik heb mij laten strikken om te helpen, naar mij is verteld, een openlucht-discotheek te redden.
Beter laat dan nooit: kort verslag Park Picknick Poëzie

Het was zonniger dan verwacht, er waren meer dieren dan verwacht, ik was zenuwachtiger dan ik had verwacht en het ging.. jawel, goed! Stoelen stonden in rijtjes opgesteld achter de hekken van de speeltuin en kinderboerderij in het Griftpark en men luisterde naar de folkmuziek van Pekel, de presentatie van Fred Penninga en naar dichters die voordroegen, waaronder… jawel, ik!
‘Freewriting’ heeft gewonnen

Het idee van Laura Stassen voor de Kei van Utrecht, Freewriting, heeft gewonnen! Het was nog wel spannend en het aantal stemmen nam extreme vormen aan in de laatste uren voor de deadline. Gek genoeg stopte het tellen van de stemmen niet om 0:00 op de officiële deadline, maar ja, dit was het plaatje op dat moment. Inmiddels zit Laura in Peru. Maar bij terugkomst gaat er dus een Freewriting-evenement worden georganiseerd. Ik ben alvast benieuwd!
Ridderhof, Alphen aan de Rijn, 9 april 2011
Een historische datum. Helaas alleen niet om een goede reden. Een doorgedraaide jongeman baant zich al schietend door winkelcentrum Ridderhof in Alphen aan de Rijn en verwoest op zijn weg vele levens. De maandag erop was ik op de middelbare school Groene Hart Lyceum in het geraakte dorp en toen bleek dat een collega, Constanze Boezaard, en haar man ook dodelijk geraakt waren op de zaterdag ervoor. Zo komt het nieuws wel erg dichtbij en dat zet je toch aan het denken… en schrijven.
—
Ridderhof, Alphen aan de Rijn, 9 april 2011het leven hangt van toevalligheden
aan een zijden rode draad
Doorduwer
… omdat nee nee is, hoe ver je ook bent en hoezeer je ook vindt dat er een uitnodiging in haar voorhoofd gegraveerd staat… In tegenstelling tot hoe sommige rechters er kennelijk over denken.
—
Doorduwerje kan haar ogen wel in de jouwe proppen
je mond haastig op de hare drukken
haar bed bestijgen als een wilde elandmaar je mag niet, ze moet niets
van je, verdraaide drolje laat haar van slag achter, een slagveld
waarin je jezelf verloor en het zal even duren
voor je je hart kan ophalenbij de gevonden voorwerpen
—